دل نوشته هام

طبقه بندی موضوعی
  • ۱
  • ۰

سوالی که واسه خودم گاهی وقتها مطرح میشه، اینه که چه لزومی داره اگه حرفی داری بیای تو وبلاگ بزنی؟ مثلا چرا نمیری با کسی راجع بهش حرف بزنی و صحبت کنی؟

و فکر میکنم همین اشتباهی بود که من تا چند مدت پیش متوجه نبودم. فکر میکردم میان گفتن و نوشتن تفاوتی نیست. (البته لزومی هم نداره که حرفای بعدیم صحیح باشه. فقط فکریه که الان دارم.)

به نظرم، وقتی تو وبلاگ راجع به چیزی مینویسم، مثلا راجع به رفتارهای کسی انتقاد میکنم، شاید تا دو سه روز بعدش احساس کنم که نسبت به اون فرد این چیزا رو گفتم اما بعد دو سه روز، اینطور فکر میکنم که باید نسبت به خودم هم اون انتقادها رو داشته باشم و نسبت به خودم هم مواظب باشم.

وقتی با یه کسی صحبت میکنم، احساس میکنم مخاطبی دارم که باهاش حرف میزنم و مجبوره که به حرفام گوش بده(حداقل خیلی هامون نمیتونیم به کسی بگیم دیگه حرف نزن). اما این احساسی نیست که وقت نوشتن بهم دست میده. نوشتن یه جور حرف زدن جلو آینه است. مخاطب حرفات خودتی.

و به خاطر همین شاید تو نوشتن نوشته ای، اول میخواستم یه سوزن به فرد دیگه ای بزنم اما بعد دو سه روز احساس میکنم که یه جوالدوز به خودم زدم.

و به خاطر همین که حرف زدن راجع به یه مطلب، مخاطبی داره و اون مخاطب فرد دیگه ایه، فکر میکنم حرف زدن خیلی عمل ریاکارانه تری نسبت به نوشتن هست. در حالی که در نوشتن اصلا نمیدونی که خواننده با حرفهات موافقه یا نه. در حالی که در حرف زدن، گاه با توجه به بازخوردهایی که از دیگران حین حرف زدن باهاشون میگیریم، ممکنه حرفمونو تغییر بدیم. از این که شاید از روی چهره مخاطب، احساس کنیم که با ما موافق نیست، شاید حرفی که میخواستیم بزنیم را به گونه ای تغییر بدهیم تا نظرش را عوض کند و موافقمان شود.

و احساس میکنم نوشتن به مراتب عمل متواضعانه تری است. چرا که اصلا نمیدانی که مخاطبی داری یا نه. و یا اینکه کسی را مجبور نکرده ای تا بنشیند و حرفهایت را گوش کند. 

یه تفاوت دیگه ای هم که احساس میکنم بین این دو تا وجود داره، اینه که تو صحبت کردن، کار فکری شاید به اون اندازه ای نباشه که حین نوشتن هست. شاید تو صحبت کردن خیلی وسواس به خرج ندیم اما احتمالا در نوشتن به خاطر اینکه دیگه بعدا نمیتونی خواننده رو پیدا کنی تا توجیهش کنی، سعی کنی بهترین چیزی که میتونی ارائه بدی رو بدی. در حالی که در حرف زدن خیلی امکانات بیشتری برای فهموندن حرفت به طرف مقابل داری(وقت بیشتری رو داری، حرف زدن راحت تره، از طریق حالات چهره و ... میتونی مقصودتو بیان کنی و شاید خیلی چیزای دیگه) و این لزوما یه ویژگی مثبت نیست و شاید گاهی مضر هم باشه. گاهی بیشتر بودن امکانات، به جای اینکه قدرت بیشتری بده، صرفا فرد رو تنبل میکنه. در حالی که در نوشتن، به دلیل کمتر بودن امکانات ارتباطی، دقت بیشتری صورت میگیره.

  • ۹۵/۱۱/۱۶
  • مرتضی خیری

نظرات (۳)

الان بنظر شما نوشتن بهتره ؟؟؟
در کل بعضی دلایلتون قانع کننده است ، بنظرم این حالات و ترجیح نوشتن یا گفتن تو لحظه اتفاق میافته . فقط اینکه وبلاگ جاییه که میتونه حتی یی مخاطب هم کمک به تخلیه احساسات درونی بکنه و آرامش نسبی رو ایجاد کنه .
پاسخ:
حتی بی مخاطب : نکته خوبش دقیقا همینجاست. خودتی و خودت.
اما یه جورایی با این نظرتون که ترجیحشون به هم تو لحظه اتفاق میفته زیاد موافق نیستم. احساس میکنم نوشتن در اکثر موارد راه حل بهتری هست.
سلام مرتضی. 
تقریبآ باحرفات موافقم اما نه همش!
بنظرم اگه قراره من یا ماها بقول خودت ( خودمو خودم) باشم وباشیم،بهتر نیست یه دفترقلمی داشته باشیم وبنویسیم ...!؟

ازنظرمن نکته خوب اینجاس که بیام تو وبلاگم درباره خودم که بادفترو قلمم بودم، فکر کردم وبه یه نتیجه هایی رسیدم (خودمو خودم)هم  اینجا مطرح کنم،هم بادوستان و... یه بحث چهره به چهره ای داشته باشم.
لذت بخشتره هرکدوم یه مزایایی داره،انرژی های خاص خودشو داره ومنعکس میکنه.
پاسخ:
من هم به همین چیزی که میگی، فکر کردم.
چرا به جای اینکه رو کاغذ بنویسم، اومدم تو وبلاگ مینویسم؟
خب دلایل خودشو داره.
1- یکی از دلیلا، گرفتنه فیدبک از بقیس که رو کاغذ ممکن نیست.
2- چون با اسم خودم دارم مطالب منتشر میکنم، ایجاد محدودیت میکنه و به نظرم محدودیت اغلب موارد رشد فکری بیشتری میده. در حالی که رو کاغذ ممکنه هر هارت و پورتی رو بنویسم.
3- یه دلیلیه که نمیتونم بگم. اما حضورا میگم.
و شاید دلایل دیگه ای هم باشه.

یه چیز دیگه: یکی از دلایل رو کاغذ نوشتن، وقتیه که بخوای از نوشته پول دربیاری.
حالا اگه لطف کنی، یه دلیل یگهد بهم بگو که چرا رو کاغذ بنویسی و تو وبلاگ ننویسی؟
آره امکان داره تو کاغد هرچیزی بنویسیم، توکاغد مینویسیم تایادبگیریم چطور توبلاگ یا سایت های مخطلف بنویسیم (بعضی وقت ماها فکر نمیکنیم داریم چی مینویسیم. چرا فکر میکنیم، فقط فکر میکنیم که چی مینویسیم! دیگه به این فک نمی کنیم که شاید کسانی که دارن متن مونو میخونن یه برداشت اشتباهی ازما داشته باشن) تایاد بگیریم که چطور آدم باید خوش باشه وفیدبک های درستی بگیره.
واقعآبعضی چیزا نوشتنی نیست!!3- یه دلیلیه که نمیتونم بگم. اما حضورا میگم.
اینو دوس دارم

پاسخ:
این هم حرف درستیه: رو کاغذ نوشتن، یه مقدمه است برای مثلا تو وبلاگ نوشتن. 
شاید به حس و حال شخص هم بستگی داشته باشه. مثلا یکی دوست داشته باشه که رو کاغذ بنویسه. من خودم دیجیتال رو بیشتر دوست دارم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">