دل نوشته هام

طبقه بندی موضوعی
  • ۰
  • ۰

متاسفانه از سیاست چیزی نمیفهمم. این چیزی نیس که بتونم با افتخار بگمش. 

اما واقعیت اینه که بعد یه مدت تلاش(حدود یکی دو سال از سالهای دانشجویی) با خوندن صبح تا شب خبرگزاریا از هر جناحی برای تبدیل شدن یه فرد آگاه از لحاظ سیاسی تو این زمینه شکست خوردم.

رویدادها رو میتونستم ببینم. نظر افراد مختلف رو میتونستم در مورد یک رویداد بدونم. اما نمیتونستم از خودم تحلیلی داشته باشم. نمیتونستم روند رو ببینم. نمیتونستم قضاوت کنم. 

مثل اون بچه ای بودم که وقتی ازش می پرسیدن سگ رو بیشتر دوس داری یا گربه رو؟ میگفت گربه و وقتی ازش میپرسیدن گربه رو بیشتر دوس داری یا سگو؟ میگفت سگ. حق رو بیشتر به اون کسی میدادم که آخرین بار حرفاشو شنیده بودم.

خب الان دیگه سعی نمیکنم اینطوری باشم. یه فرد الکی آگاه اما در واقع بی خبر.

یکی از راهکارهایی که برای مواقعی مثل انتخابات دارم، تبعیت از آدماییه که میشناسم. 

الان هم کسی که رای منو میسازه، آقای شعبانعلیه. چون میدونم که تعداد صفحات کتابی که تو یه سال میخونن، اندازه کل کتاباییه که شاید تو کل عمرم بخونم. مطمئنا خیلی سیستمی تر از من فکر میکنه، مطمئنا تجربه کاری خیلی بیشتری داشته و ... .

وقتی میدونم یه همچین شخصی قراره به آقای روحانی رای بده، دیگه چرا من الکی سرمو با بحث کردن با کسایی که به اندازه دو قدم جلوترشون رو نمیبینن بحث کنم؟(تصویر از اینستاگرام ایشون)

***

پینوشت خاطره:

یه بار با یکی از کسایی که میگفت به رئیسی رای میده، همینطوری بحث میکردیم. من میگفتم من قراره بدون هیچ پشتوانه علمی به روحانی رای بدم و اونم هی از اینور و اونور راجع به رکود و بیکاری و تحریما و اینجور چیزا میگف. منم به جرات میتونم بگم تو هر جمع 100 نفره رندومی تو ایران، حداقل تو اقتصاد جزو بیسوات ترینام، اما با گفتن دو سه کلمه نقدینگی و "رابطه منفی بیکاری با تورم در کوتاه مدت" و اینجور چیزا طرف قانع شد و برگشت بهم گفت"تو خوندی میدونی، واللا ما که نمیدونیم". طرف به همین سادگی قانع شد. طرف اخبار رجانیوز و snn و اینجور چیزا رو میخونه و فکر میکنه آگاهه، باز رحمت خدا بر من که میدونم هیچی نمیدونم. طرف نهایت چیزی که میخونه، اخبار سیاسیه بعد بازم میخواد آینده خودشو خودش تعیین کنه. هر کسی واسه خودش متخصص بشه، اینطوری میشه دیگه. البته ایشون بازم به رئیسی رای میدن اما حداقل تو زمینه بیکاری سرشو قال کردم.

رئیسی ای که من با این که فقط یه کتاب اقتصادی خوندم، به نظرم من بیشتر از اون درباره آینده ایران برنامه دارم. 

یکی از اصطلاحات عرفانی ای که ایشون به دایره لغات سیاسی اضافه کردن، "منابع پیش بینی شده" است. اینطور که میگن قراره یه ممه ای رو لولو بیاره.

***

پینوشت توضیحات اضافی:

میشه یه سوال پرسید که چرا آقای شعبانعلی رو برای تبعیت انتخاب کردی؟ در حالی که شاید خیلیای دیگه(از نخبه ها) مثلا به قالیباف یا رئیسی رای بدن.

این درسته که میشه رای رو از روی دست خیلی های دیگه خوند اما فعلا این شخص شخصیه که در این دوره، بیشتر از هر کس دیگه ای برای خودم و جامعه دلسوز میبینمشون. 

من فعلا مطابق عقل خودم عمل میکنم و عقل خودم میگه که ایشون خیلی بهتر از من و خیلیای دیگه میفهمه.

***

پینوشت دلیل تراشی:

یه دلیل تراشی ای که برای خودم دارم از روی نگاه کردن به نوع مذهب کاندیداهاست.

من که سیاست و اقتصاد نمیفهمم، اما حداقل میتونم بگم از لحاظ مذهبی و اعتقادی فکرم به کدوم یکی از کاندیداها نزدیک تره.

و واقعیت اینه که نوع تفکر مذهبی جناب روحانی رو خیلی بیشتر از نوع تفکر مذهبی رئیسی و قالیباف دوس دارم.

***

بخوانید: با شعور مخاطب بازی نکن از وبلاگ سعید یگانه به عنوان یک مدیر باتجربه

  • ۹۶/۰۲/۲۳
  • مرتضی خیری

نظرات (۲)

سلام، به نظرم چند نفر را که بیشتر قبول داری حرف هاشون را بشنوی و نهایت با ادلۀ آنها بروی جلو، لااقل چند بار ادلۀ آنها را بالا و پایین کنی. من می خواهم بگویم در هر صورت آدمی زاد طوری است که تحت تاثیر قرار می گیرد امکان ندارد شخصی بگوید من مستقل هستم، تقریباً غیرممکن است اما در اینکه چه قسمتی از جامعه و چه مدل ذهنی را انتخاب کنیم خیلی بهتر است من تا زمانی صادق زیباکلام به خاطر آن کتاب معروف دوست داشتم الان هم دوست دارم اما خوب آدم های بیشتری جلوتر آمده اند مثل آقای شعبانعلی که مدل ذهنی قشنگی داره اما آدم های دیگه ای که برای من امروزه قابل قبول هستند سروش دباغ پسر عبدالکریم سروش و سریع القلم هستند البته به هیچ وجه بهاین معنا نیست که دیگر خودم فکر نمی کنم اما آدمی بایستی منابعی داشته باشد و این اشخاص می توانند منابعی خوبی باشند و چندین نفر باشند که حرف اینها را با هم سنتز کنی و حرف گفتنی هم خودت داشته باشی،
البته هیچ گاه این را فراموش نمی کنیم که آقای شعبانعلی معلم بزرگی هستند و شناخت شما هم به خاظر محبت در قرار دادن لینک در سایت خودشان است.

پاسخ:
حرفاتون برام منطقیه:
1-"امکان ندارد شخصی بگوید من مستقل هستم" اینو قشنگ میفهمم. منم از روحانی و تیمش خوشم میاد یعنی مستقل مستقل نیستم اما این "دوس داشتن روحانی" نه دلیل و راهنماییه برای من و نه برای دیگران. یعنی درسته مستقل نیستم و از کسی خوشم میاد اما شاید مستقل بودن از این حالتی که من دارم بهتر باشه.
2-اینکه نظرات افراد گوناگونی رو بدونم درست میفرمایید. من علاقه دارم نظرات اشخاصی چون سریع القلم رو بدونم و بتونم واسه خودم تحلیل داشته باشم اما موقعیتی که الان توش هستم، زیاد مساعد این جور مطالعه ها نیست. به خاطر همین سعی میکنم از تجربه های شخصی چون شعبانعلی که ایشونو فردی قابل اعتماد میدونم، استفاده بکنم. اگه موقعیتش جور باشه، حتما مطالعه سیاسی خواهم داشت؛ به هر حال همیشه که آقای شعبانعلی ای در دسترس نیست تا بتونم با میانبر رأی خودمو مشخص کنم.
لطف کردین نظر گذاشتین. ممنون 
سلام 

به نظرم منم نگاه کردن از روی دست افرادی که به هر دلیلی بهشون اعتماد داریم تو مواردی که تخصص و تجربه لازم و کافی رو نداریم خیلی بهتر از کنار موندن و خارج از گود بودن است. 

مثلا ممکنه یک نفر بگه من رای نمیدم یا رای سفید میدم چون چیزی از سیاست نمی دونم و درکی از اون ندارم. در حالی که در شرایط فعلی رای ندادن به مراتب بدتر از رای (اشتباه) دادن هست. 

معلم عزیز در روزنوشته ها مطلبی نوشته بودین و در این مورد توضیح داده بودند. 

پاسخ:
سلام بر شما
همینطوریه که میفرمایید. برای شخصی مثل من که ناآگاهه، نگاه کردن به سلیقه افراد آگاه و متخصص خیلی بهتر از اینه که رای سفید بندازم.
به هر حال قرار نیست چون مرجع تقلیدی واسه خودم نیستم پس از نظرات مرجع تقلیدها استفاده نکنم یا مثلا اصلا کاری به اینجور احکام و ... نداشته باشم(به عنوان یه مثال ساده)
ممنون از شما دوست عزیز

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">