"حافظ سنت، بت شکنان و شمایل‌شکنندگان‌اند، نه کسانی که می‌خواهند به زور سنت راکد را نگه دارند و ما را خفه کنند. سنت فقط در روح راستی و رشادت تجلی می‌کند نه با ظاهرسازی و حفظ آداب." تاملی بر مرگ میشیما، اثر هنری میلر، با ترجمه بهاالدین خرمشاهی
***
بیشتر سوالاتی که در این مورد به ذهن من میرسن، در رابطه با زبان و دین هستند.
اما شاکله اصلی سوالاتم اینه که باید در این افرازهای مذهبی و زبانی "ایران" (به عنوان یک کشور با مرزهای سیاسی خاص)، آیا باید به دنبال یکپارچه کردن همه این افرازها باشیم یا هر بخشی برای خود، خودمختاری فرهنگی خاص خودش رو داشته باشه؟
و در مرحله دوم، آیا در رابطه با موضوعات فرهنگی که ممکنه در واکنش به شرایط اقتصادی و سیاسی با یک روند طبیعی تغییر بکنه، آیا اعتراض به تغییر کار درستیه و آیا نتیجه خواهد داد؟ مثلا مقاومت فرهنگستان زبان فارسی که سعی در کمتر کردن نفوذ طبیعی زبان انگلیسی بر زبان فارسی داره، کار درستی میکنه یا صرفا بودجه هدر میده و در نهایت شکست خواهد خورد؟
- ۹۸/۰۱/۱۶