دل نوشته هام

طبقه بندی موضوعی
  • ۰
  • ۰

سوگیری

میخوام راجع به چیزی که در برخی تحلیل هایمان ما را دچار اشکال کرده، یه اشاره ای بکنم.

تحلیلی که تقریبا راجع به همه چیز، میشنویم اینه که 

"این چیز ، هم میتونه خوب باشه هم میتونه بد باشه، هم میتونه برای یک هدف مشخص، مفید باشه و هم میتونه مضر باشه. "

به نظر میرسه به جای کلمه ی "چیز"، خیلی کلمه مناسب میشه گذاشت؛ مثلا: ماهواره، گوشی، اینترنت، جامعه ایران و هزارتا کلمه دیگه.

فکر میکنم احتمالش خیلی پایینه که بری از یکی بپرسی "گوشی وسیله خوبیه؟" و طرف اینطوری جواب نده"به نظرم میشه از گوشی هم استفاده بد کرد و هم استفاده خوب. مهم فرد مصرف کننده است که چجوری ازش استفاده میکنه."

یا مثلا راجع به ملت ایران از کسی سوال بپرسی که "مردم ایران چجور آدمایین؟ یا مثلا مردم اون یکی کشور؟" و طرف اینطوری جواب نده که "فکر میکنم هر جامعه ای هم خوب داره هم بد. ایران هم همینطوریه. هم خوب داره هم بد."

گرچه این حرف، حرفِ درستیه و 100% هم درسته، اما مشکلش تو همین عدد 100شه. 

آیا به نظرتون حرفی که همیشه درسته، برای تحلیل یک چیز مفیده؟

آیا این که مثلا بگیم که نوع انسان دو تا چشم داره( که 100% حرف درستیه) آیا در تحلیل انسان نقش مثبتی ایفا میکنه؟

اشکالی که هست و ما اغلب بهش توجهی نمیکنیم اینه که در سیستم ها و در "چیز"ها، تقریبا همیشه یک "سوگیری" نسبت به یک نتیجه مشخص وجود داره.

من اینو قبول دارم که از گوشی هم میشه استفاده خوب کرد و هم استفاده بد، اما به نظرتون چند درصد افراد جامعه ما یا هر جامعه ای، از گوشی به صورت مفید و برای ارزش آفرینی استفاده میکنیم؟ فکر میکنم درصد پایینی باشه. (در واقع اینطور که به نظر میرسه، شاید حتی مصرف کننده هم زیاد اهمیتی نداشته باشه و خود اون "چیز"ه که نحوه رفتار مصرف کننده با اون رو مشخص میکنه. خود گوشی مجبورت میکنه اینطوری باشی و اگه نمیخوای اینطوری باشی باید به خودت فشار بیاری)( ضمنا شاید برای این که استفاده مناسب از گوشی داشته باشی، احتمالا باید از بعضی چیزا دست بکشی دیگه؛ مثلا خیلی مطالب به درد نخور تلگرام که میتونی پیش بقیه تعریفشون کنی و لذت ببری و ... .)

درسته که تو هر جامعه ای، هم آدم خوب پیدا میشه و هم آدم بد( خوب و بد به هر منظوری و با هر هدفی)، اما چند درصد جامعه خوبن و چند درصد بد؟

وقتی بعضیا میان و میگن که پیشرفت ایران و ژاپن رو یا مثلا تعداد دزدای ایران رو با ژاپن مقایسه کنید، بعضیای دیگه اینطوری جواب میدن که" به هر حال تو هر جامعه ای، هم آدم تنبل هست و هم پرتلاش یا تو هر جامعه ای هم دزد هست و هم آدم سالم". اما  اینو نمیگن که تعداد پرتلاش ها در ژاپن n برابر ایرانه و احتمالا تعداد دزداشون هم ،یک nام برابر ایران. (شاید بهتره اینطور بگیم که جامعه ایران به خودی خود، طوری هست که فرد رو تنبل و دزد میکنه و اگه نخوای اونطوری باشی، باید به خودت سختی بدی.)( تو ایران هم شاید اگه بخوای درست رفتار کنی، باید از خیلی چیزا دست بکشی دیگه.)

پی نوشت: وقتی دیدید کسی از جملات "این تو همه جا هست" یا "بستگی به شخصش داره" و ... استفاده میکنه، احتمالا میتونید از مفهوم واژه "سوگیری" بر علیه اش استفاده کنید و لذت ببرید. 

پی نوشت2: هیچ اطلاعی از پیشرفت های ایران و ژاپن و ضمنا میزان مفاسد اقتصادی این دو کشور ندارم. چون شاید اغلب مردم از ژاپن خیلی خوششون میاد، مثال خوبی به نظر برسه.

  • ۹۵/۱۰/۱۵
  • مرتضی خیری

نظرات (۱)

أحسنتم
پاسخ:
ممنون :)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">