خندوانه

یعنی واقعا عاشق این ادمای شاعریم که خندوانه میاره تو برنامش.

اولیش که هفته پیش" دکتر اسماعیل امینی" رو اوردن که یه شاخه گل بود واقعا.خیلی نظراتش ارامش بخش بود.

اولین چیزی که ازش یادم میاد کلمه های مورد علاقه اش بود : دوستی و وفاداری...خیلی موضوع زیباییه که ادم واقعا نسبت به دوستاش وفادار باشه و کلا قضیه دوستی رو قضیه مقدسی بدونه.

دومیش:داستانایی که از پدر و مادرش تعریف میکرد : مثل اون قضیه ای که به خاطر دروغی که اسماعیل گفته بود ، مادرش تا سر حد مرگ خودشو زده بود و گفته بود که : "مگه من بهت نون حروم دادم که دروغ میگی".یعنی واقعا همچین درک و شعوری به نظرم الان خیلی کم نظیره.

یا مثل داستانی که خاله شون(خانم پیری بودن و همینطوری خاله میگفتن) واسش قند اورده بود و به هرکدوم از بچه ها و حتی بابای اسماعیل قند داده بود و اسماعیل با گلایه وقتی که گفته بود که این دیگه چیه،باباه جواب میده که "هیس!این قند ، قند مهربونه و بقیه قندایی که تو قندون هستن ،این ویژگیو ندارن " پس این که از بقیه یه چیزی بگیریم هیچ وقت قیمتش یا هیچ چیز دیگش مهم نیست و مهم ذات اون قضیه اس:هدیه.

و دومین شاعری که این هفته باهاش اشنا شدم ، جواد محقق ِ.وقتی اسمشو میبرم یاد کتاب خوندن میافتم.

میگفت که تو کلاس پشت کلاس میشسته و کتاب میخونده و به خاطر همین چن بار به خاطر همین کتک خورده...و الان تو کلاساش ردیف اخرو به کسایی اختصاص میده که میخوان کتاب بخونن و یا مثلا کلاس بعدی امتحان دارن و میخوان اون کتابو بخونن...

یا این قضیه که اخر امتحانا از خونه بارشو جمع میکرده و بدون این که بدونه مقصد ماشین کجاست سوار اون ماشین میشده و میرفته دو سه ماه بعد برمیگرده و انسان تنها چیزی که یادش میمونه همین خوشیاس......................موقع مرگ ادم بابت چی تاسف میخوره؟؟؟؟؟؟؟

کل پولو میده فقط کتاب بخونه و همچین چیزا!!!

سومین چیزی که تو برنامه خندوانه نظرمو جلب کرد کلمه ای بود که حمید فرخ نژاد ازش بدش میومد :"انتقاد بدون جایگزین" و به عبارتی عین نهی از منکر بدون امر به معروفه.که خیلی حرف زیبایی بود و به نظرم از یه بازیگر بعید بود همچین حرف جالبی بزنه...از خیلیاشون حالم به هم میخوره.

تمام