این موضوع در مناطقی مثل شهر ما بیشتر وجود دارد و ممکن است به هیچ وجه برای شما مطرح نباشد.
مسئله شیعه و سنی در مناطق غربی کشور، مسئله ای (به نظر من) بزرگه که من اینجا فقط یه سوال ساده راجع بهش میپرسم. یه تحلیل خیلی ابتدایی.
*
از بچگی باشگاه رزمی میرفتیم. مثل خیلی دیگه از بچه ها به خاطر دلخوشی مون بود. البته من یه ویژگی اضافه تر دیگه هم تو این باشگاه داشتم؛ در زمینه کیسه بوکس بودن، موفقتر از خودِ ورزش بودم :)
باشگاه ما دو تا مربی داشت. یکیشون آخوند بود و اون یکی آخوند نبود :)
این آخونده هم بِیس کاریش، شبهای پیشاور(مباحث شیعه اَند سنی) بود. یه جلساتی ترتیب میداد راجع به اینجور چیزا حرف میزد واسمون.
بنابه دلایلی، این آخونده دیگه تو منطقه ما نبود و به خاطر همین باشگاه هم نمیومد. منم که پنج شش سال بود نمیرفتم.
اما ارتباط داریم با هم.
این بار که با یکی از دوستان رفتیم خونه شون، میگفت میخوام به اون یکی مربی بگم "باشگاهو تعطیل کنه".
دلیلشم این بود که باشگاه پره از بچه هایی که همشون سنی هستن و اگه کوچکترین اختلافی به وجود بیاد، همون ورزش رو بر علیه ما استفاده خواهند کرد.
نمیدونم دلیلش تا چه حد درست و منطقیه. اما واقعیتی که هست اینه که زمانی، مناطق ما جنگهایی شهری به وجود اومده و خیلی از جوون ها هم شهید شدن.
اما فک میکنم این سوال درستیه که اگه یه دشمن خارجی به ما حمله کنه، آیا اون وقت هم این اختلاف داخلی مهم خواهد بود؟
شاید اگه همون بچه هایی که الان باشگاه میان، بعدها برای یه جنگ خارجی داوطلب بشن.
**
تو هر تصمیمی، درسته شاید بعضی چیزا رو به دست بیاریم اما احتمالا بعضی چیزای دیگه رو هم از دست خواهیم داد.
مهم اینه که بدونیم کدوم اختلافات و کدوم تصمیم میتونه خسارت های جبران ناپذیرتری به بار بیاره.
***
تو پرانتز بگم که به نظر من تو این مناطق، اختلافات بین شیعه و سنی رو خیلی جدی گرفتن. البته شاید جدی هم هست. خود همین یه مسئله ایه واسه خودش. برخی از مردم به تئوری دشمن اذعان دارن. برخی از مردم هیچ رقابتی بین این دو گروه نمیدونن و به نظر میرسه حکومت از طریق امام جمعه ها و سپاه سعی در تداخل تو رابطه این دوتا گروه داره.
فکر نمیکنم از طرف جامعه شناسان یا سایر گروه های دانشگاهی زیاد راجع به این موضوع بحث شه.(اگه هست بگید) در حالی که مردم تو این مناطق با معیارهایی مثل تعداد اولاد، دارن مسابقه میدن
- ۹۵/۱۲/۱۲
