به عقاید همدیگه احترام نذاریم:)

پیشنوشت: ممکنه نکته مفیدی تو این مطلب واسه شما نباشه.

***

با اسم واقعی نوشتن یه سری محدودیتا و یه سری خوبیا داره.

یه خوبیش اینه که با خیال راحت میتونی عکستو بزاری تو وبلاگ.

یه چیزی که امسال تجربه کردم، بلند کردن موهام بود. چیز عجیب غریبی نبود اما بیشتر بچه ها منو به عنوان پسری که موهاشو بلند کنه، نمیشناختن. خیلی بچه ی سر به زیریم.

البته عکس واسه سیزده بدر امساله و من موهامو 19 آبان کامل کوتاه کردم. شاید بتونید حدس بزنید که چقدر بلندتر از این شده بوده.

***

یه خوبی این تجربه این بود که هیچکس واقعا نفهمید که دلیل من واسه انجام این کار چی بود. مگه اینکه کسی اونقد منو بشناسه که فک نمیکنم همچین کسی موجود باشه. میدونید البته خودم بعضی وقتها اشاره ای میکردم اما واسه بقیه که هیچ اهمیتی نداره، به خاطر همین توجهی نمیکنن.

کلا عاشق حرفاییم که زیرپوستی یه چیزی رو میگم اما هیچ کسی نمیفهمه.

***

تو این قضیه دو تا گروه از آدما واسم جالبتر از بقیه بودن.

یه گروهی که قبل کوتاه کردن موها، میگفتن خیلی بده و بعدش وقتی عکساشو نشون میدادم میگفتن "خوب بوده ها"

و یه گروه دیگه هم اولش میگفتن خیلی خوبه و بعدش میگفتن خیلی مزخرف بود.

کاری ندارم به اینکه دروغ میگفتن یا میخواستن دل منو خوش کنن یا هرچی، مهم اینه که نظر بعضی آدما بعد یه اتفاق عوض میشه.

مهم نیست که اون آدما با چه نیتی اون حرفو گفتن، مهم اینه که من شنونده چه برداشتی از نیت اونا، اون حرف رو شنیدم. نیت و نظر اونا که مهم نیست مهم فکریه که ما از نیت اونا داریم.

و به نظرم ما آدما در فهمیدن نیت و فکر همدیگه اشتباه میکنیم.

و به خاطر همین گاهی از روی همین فکری که از بقیه گرفتیم، تصمیمات اشتباهی میگیریم.

یکی از فکرهایی که بعد این اتفاق میکردم، با خودم گفتم حتی در "چیز" بسیار ساده ای مانند سلیقه و اینجورچیزا، هم آدما خیلی اشتباه میکنن و هم مایی که حرف اونا رو میشنویم.

حتی تو چیزای ساده هم به نظر بقیه نمیشه زیاد اعتنایی کرد. در چیزای سخت تر که اصلا نمیشه.

***

یه دوستی داشتیم دوران اول دبیرستان که زیاد آدم اجتماعی ای نبود. بعد مدرسه، سوار تاکسی میشد و میرفت. زیاد هم با کسی مراوده ای نداشت. دانش آموز زرنگی هم بود.

این آدم سال های بعدی دبیرستان، یه آدم اجتماعی ای شده بود و بجه ها فکر میکردن که اتفاق خیلی خوبیه.

منتها به آدمی خیلی دعوایی تبدیل شده بود. دعواهای خیلی ناجوری هم میکرد. تو درسش هم خیلی افت کرد.

چیزی که میخوام بگم آدما نمیتونن تشخیص بدن واسه دوستشون و یا کلا واسه یه کس دیگه، چی خوبه و چی بده. تقریبا میتونم بگم هر چی بگن غلطه. زیاد به نظر بقیه نباید احترام بذاریم. خودمون هر چی که فکر میکنیم درسته رو بریم، روزهای بهتری خواهیم داشت.