فکر میکنم این پست هیچ کمکی به شما نخواهد کرد و صرفا به خاطر خودم نوشتم. بنابراین شاید توصیه بدی نباشه که ادامه شو نخونید.
***
یکی از رفتارهای ناخودآگاهم که نه دلیل اصلیشو میدونم و نه اینکه میدونم رفتار مفید یا غیرمفیدیه، اینه که گاهی وقتها به دنبال چیزی از جنس عاشق شدنم و وقتی به مرحله عشق دو طرفه میرسم، مثل یه .. برمیگردم و یه جفتک میزنم به عشق و هر چی که هست!
به خاطر همین احساس میکنم هیچ درکی از عشق ندارم.
درسته که نباید ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودم مقایسه میکنم اما فکر میکنم آدمای دیگه خیلی راحت تر عاشق میشن و ادامه میدن.
دو سوال:
1- به نظرتون با عشق باید ساده رفتار کرد و لذت برد یا اینکه کنترل شده بری جلو و مسئولانه رفتار کنی؟
به نظرم هر کدوم مزایا و معایب خاص خودشو داره.
اگه دوست داشتین، میتونید نظر خودتونو بگید تا کمکی هم به من کرده باشین.
فقط اگه جواب دادین، لطفا نگین هم باید عاشقانه باشه و هم فکر شده. فک میکنم امکان نداره. اگه فکر میکنید امکان داره ممنون میشم با توضیحات کامل بگید.
2- به نظرتون هدف از عشق ورزیدن چی میتونه باشه؟
ممنون میشم اگر به نظر خودتان عشق را تجربه کرده اید، جواب دهید.
***
چون به نظر خودم این پست خصوصیه احتمالا بعد یه هفته پاکش کنم.
- ۹۵/۱۱/۲۱