یک معادل سازی ساده و شاید چرت

پیش نوشت: این نوشته فقط برای نشخوار ذهنی نوشته شده و به هیچ وجه مطلبی جدی نیست.

***

یک ویژگی ای که گاها تو اسلام توجه منو به خودش جلب میکنه، وجود اختلافیه که بین شیعه و سنی هست.

اینطور فکر میکنم که سنی از شیعه حتی بیشتر از یهودی ها بدش میاد و فکر میکنم در مورد شیعه هم همین حکم صادقه. اگه در منطقه ای باشین که سنی و شیعه در کنار هم باشن، احتمالا حرف منو تایید خواهید کرد. 

نکته بد ماجرا فکر میکنم اینه که همین مدل ذهنی وارد سیاستمون هم شده.

یعنی اینطور فکر میکنم که اصولگرا بیشتر از اینکه از آمریکا متنفر باشه از اصلاح طلب متنفره و حتی شاید به روسیه کمک کنه تا اصلاح طلب نتونه قدرت بگیره.

و اصلاح طلب هم بیشتر از اینکه از دشمن خارجی شاکی باشه از منتقد داخلی شاکیه و حتی شاید حکومتو به خارجی جماعت بسپاره.

حالا اگه این گزاره ها رو هم اشتباه بدونید، من کل حرفم اینه که واسه چی باید اینهمه تنفر تو یه گروه با خیلی ویژگی های مشترک و برخی ویژگیهای متمایز باشه؟ 

مثلا اینطور فرض کنیم که یه دایره رو به دو قسمت تقسیم کنیم. 

اینطوری که به نظر میرسه، اون مرزی که داخل دایره رو به دو نصف تقسیم کرده بسیار مرز پرعمق تری هستش نسبت به مرزی که کل دایره رو با خارج تفکیک میکنه.

شاید هر گروه فکر میکنه اگه گروه مخالف تو کار خودش موفق بشه، احتمالا مردم به اون گروه علاقه بیشتری نشان خواهند داد و به خاطر همین بازار خودش کساد خواهد شد.

اما به نظر من واقعیت اینه که برای هدایت یافتن، شیعه و سنی هیچ فرقی با هم ندارن. میتونم همین گزاره رو در مورد سیاست هم به کار ببرم.

خلاصه: فکر میکنم این دشمن انگاری ها در سیاستمون، ناشی از دشمن انگاری های واردشده در مذهبمون از سوی برخی سفیهان باشه.