نشخوار ذهنی یک سوال چرت

یه سوالی واسم پیشاومده، نمیدونم سوال درستیه یا نه. اما سواله دیگه.

برخی تحقیقات وجود داره که اگر مثلا فرد بیمار به چیزی فرازمینی اعتقاد داشته باشد و برای سلامتی خود دعا کند و امید داشته باشد و ...، احتمال بهبودش افزایش پیدا میکنه.

با این حال بیاید فرض کنیم که مثلا اون چیزی که فرد فکر میکنه، اصلا وجود نداره.

درسته که چیزی وجود نداره اما مطمئنا این امیدی که از طرف اون چیز دریافت میکنه موجب بهبودش میشه.

سوالم اینه که آیا فرد باید منطقی فکر کنه و هیچ امیدی نداشته باشه؟ یا اینکه میتونه واسه خودش دعا کنه و نذر بده؟

واقعیت اینه که ما در بسیاری از شرایط سخت زندگی میخوایم به چیزی اتکا کنیم. شرایط سخت چیزی مثل مرگ میتونه باشه.

آیا این کار ناشی از جهله؟ یا چیزیه که تکامل تو وجود انسان قرار داده (که امید داشته باشیم و بتونیم کاری انجام بدیم) یا راهی به سمت وجود فراطبیعی هست؟

جهل به این معنا که به هر حال خود علم پزشکی نسبت به کل اتفاقاتی که در بدن اتفاق میفته که آگاهی ندارن. اینو بیمارها هم میدونن و فک میکنن شاید اتفاقی در بدنم بیفته که باعث بهبودم بشه، اتفاقی که حداقل در علم پزشکی الان فهم نشده.