اسب باشیم یا نباشیم؟

یادمه یه بار با برخی دوستان تو خوابگاه، داشتیم بحث میکردیم.

یکی از دوستان که نماز نمیخوند، داشت میگفت: "به نظرم حرف درستیه که اگه من بخوام تو این حکومت، یه قانون گذار بشم باید یه مدتی مثل مردم رفتار کنم تا محدودیت ها، ویژگی ها و نیازهاشونو بشناسم. به خاطر همین یه مدتی نماز خواهم خواند."

در جوابش گفتم که:"از مورینیو میپرسن تو که تا حالا فوتبال بازی نکردی، چه طوری مربی یه تیم شدی؟ برمیگرده جواب میده که : نمیدونستم برای این که اسب سوار خوبی باشی، باید یه مدت هم اسب باشی".

این سوالیه که تو خیلی موضوعات میشه از خودمون بپرسیم. آیا یک روانشناس، باید خودش قبلا بیمار بوده باشه یا نه؟ و ... .

اما اینطوری که میشه فهمید گاهی باید از مواضع خودمون پایین بیایم. گاهی برای ماشین سواری بهتر، مهم اینه که بفهمیم ماشین چجوری کار میکنه. گاهی هم برای اینکه سوار کار بهتری بشیم، شاید بهتر باشه بفهمیم اسب تو چه حالتی راحت تر سواری میده. شاید لازم باشه اسب هم بشیم.

پی نوشت: دوستان میدونن که من فردی مذهبی هستم.

میخواستم خود گفت و گو رو بنویسم و نخواستم تغییرش بدم.

بنابراین اگر به هر دلیلی ناراحت بشید، تقصیر خودتونه.

:)